Μια ''μέρα'' στο Παλέρμο…

Παλέρμο : παιχνίδι με κάρτες που παίζεται με όσα άτομα λάχει και είναι γεμάτο με μυστήριο, καλούς – κακούς , ύπνο – ξύπνιο,  χαμένους- κερδισμένους  και τα συναφή-επακόλουθα συναισθήματα.

Συναισθήματα: ύπουλες απροσδιόριστες ανεξέλεγκτες τοξίνες που επιτίθενται καθημερινά στον οργανισμό και τον καθιστούν ευάλωτο σε πολλών ειδών τραγωδίες ή και κωμωδίες.

Επιλογή φυσικά καμία απ'τη στιγμή που έχεις αρχίσει, παίζεις το παιχνίδι ότι διάθεση και να έχεις  έως ότου να φλιπάρεις. Ζεις. Ζεις; Παίζεις. Άρα ζεις. Και με τις επιλογές σου τι γίνεται; Οι γρίφοι μου τελειώνουν κάπου εδώ. Ήρθε η ώρα ν’ αποκαλύψω  το μαγικό συστατικό της επιτυχίας ή αποτυχίας (ο καθένας από μας ευθύνεται ξεχωριστά). Αυτό δεν είναι κάθε άλλο παρά η ελεύθερη βούληση που ο κάθε άνθρωπος έχει για το πώς θα παίξει τη ζωή του, το δικό του Παλέρμο… 

Από δική μου εμπειρία, και μην το πάρετε παρακαλώ αυτό ως προπαγάνδα, πιστεύω πως κανείς δεν είναι άξιος να πορευθεί μόνος και εντελώς ανεπηρέαστος στον  ‘’ζουγκλερό’’ και αγκαθωτό αυτό δρόμο της ζωής .. Όμως οι άνθρωποι που μας πυροβολούν  με αγάπη είναι, εκτός από τα βασικά και τα σπουδαιότερα στηρίγματα γύρω μας , είναι και αυτοί που μπορεί και να μας βλάψουν με το χειρότερο και πιο ελεεινό τρόπο που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ. Οι άνθρωποι πληγώνουν. Είτε εσκεμμένα είτε όχι.  Εμείς πληγωνόμαστε ως συνέπεια αυτού του φαύλου κύκλου. Τι γίνονται τότε οι επιλογές μας; Βιάζονται; Μπορεί όχι. Μπορεί όμως και ναι. Θα ήθελα ο κόσμος να είναι όμορφος , οι άνθρωποι το ίδιο..  και μιλάω για την εσωτερική ομορφιά του καθενός. Ελπίζω για μια ''μέρα'' στο Παλέρμο όπου οι συμπαίκτες δεν θα σκοτώνονται και όλοι μαζί θα ζούμε τ ευτυχισμένα. Αυτό είναι το φως  που σε κάνει να ελπίζεις , αλλιώς γιατί να υπάρχει η μέρα ; Δεν βρίσκω άλλο λόγο και αν  βρείτε εσείς  κάποιον άλλο κακόβουλο, δεν θα το δεχτώ  με το μεγαλύτερο μου εγωισμό. Γιατί απ τη στιγμή που υπάρχει η μέρα και η νύχτα, το φως και το σκοτάδι , το καλό και το κακό, δεν βρίσκω λόγο να μην είμαι με την φωτεινή πλευρά.

Εσείς; 

Μουσείο ακρόπολης: το όνειρο που έγινε πραγματικότητα!

Σ

τέκομαι μπροστά από το μουσείο της Ακρόπολης και σκέφτομαι… τι κρίμα, κάποιοι δεν πρόλαβαν να το δουν! Στο μυαλό μου τριγυρίζει η μορφή της Μελίνας, που το όνειρό της ορθώνεται ολοζώντανο μπροστά μου. Ο λόγος που έρχομαι και ξανάρχομαι στο μουσείο της Ακρόπολης, είναι γιατί ποτέ δεν μπορείς κατανοήσεις με μία ματιά αυτό για το οποίο προορίζεται να σε διδάξει. Κάθε φορά παρατηρείς κάτι καινούριο, κατανοείς τη μοναδική ιστορία και τον λόγο ύπαρξης κάθε εκθέματος  και εν τέλει τη δική σου ύπαρξη μέσα από αυτά.

Τα μουσεία αρχικά ήταν δύο. Ένα μεγάλο στα νοτιοανατολικά  της Ακρόπολης, το οποίο θεμελιώθηκε το 1865 και ένα άλλο μικρότερο το οποίο αναγγέλθηκε το 1888. Το δεύτερο γκρεμίστηκε κατά τα έτη 1946-7 ενώ το πρώτο δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στο πλήθος των επισκεπτών του. Με αφορμή το γεγονός αυτό το 1976 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξέφρασε την αναγκαιότητα κατασκευής ενός νέου μουσείου που θα έχει την ικανότητα να συντηρήσει και να στεγάσει τα ανεκτίμητα έργα του, που βρίσκονταν στην αποθήκη του παλιού.  Πρωτεργάτης του οράματος υπήρξε και η τότε Υπουργός Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη, η οποία  ταύτισε την πολιτική της με τη διεκδίκηση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο και κίνησε ένα διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ενώ η ίδια πραγματοποίησε άπειρα ταξίδια για την επίτευξη αυτού του ανεκπλήρωτου ακόμα και σήμερα στόχου . 

Με αυτές τις σκέψεις, μπαίνω στο εσωτερικό του μουσείου για να αντικρίσω τα κυριότερα μνημεία του οικοδομικού προγράμματος της Ακρόπολης. Αυτά βρίσκονται στη βορειοδυτική πλευρά του πρώτου ορόφου και είναι τα προπύλαια, τα γλυπτά της ζωφόρου και του θωρακίου του ναού της Αθηνάς Νίκης, τα γλυπτά της  ζωφόρου του Ερεχθείου αλλά και οι περίφημες Καρυάτιδες του ίδιου του ναού. Το φως  του ήλιου λούζει την αίθουσα, αναδεικνύοντας την αξία της υψηλής τέχνης  με όλες τις λεπτομέρειες και τις διαφοροποιήσεις των γλυπτών. Η σύγκριση των έργων με την πρωτότυπη ακρόπολη είναι πλέον οπτικά άμεση. Αυτός  ήταν άλλωστε και ένας απ’ τους στόχους του νέου μουσείου. 

 Ωστόσο σύμφωνα με τη γνώμη ενός καθηγητή της Ιστορίας του Πολιτισμού, του Γιάγκου Ανδρεάδη,  υπάρχουν και αδικημένα εκθέματα, όπως  ο αρχαίος ναός με το αέτωμα της Γιγαντομαχίας με το τριγωνικό σχήμα του το οποίο θα έπρεπε να είναι ευδιάκριτο από λίγα μέτρα πιο πίσω, αλλά και η τοποθέτηση μιας Κόρης, ενός σπουδαίου αρχιτεκτονικού γλυπτού, θα έπρεπε να τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση και όχι πίσω από κολώνες.

Στο μουσείο θα βρείτε ακόμη αναγνωστήριο, πωλητήρια αλλά και πάμφθηνο εστιατόριο βασισμένο σε παραδοσιακές συνταγές, ενώ κάθε Παρασκευή λειτουργεί έως τις 12 τα μεσάνυχτα. Ειδικά όμως την Τετάρτη, 18 Μαΐου 2011,το μουσείο λειτούργησε επίσης μέχρι της 12 τα μεσάνυχτα λόγω της γιορτής για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων και την Ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων. Επίσης ανανέωσε την πληροφόρησή του με νέες πινακίδες των εκθεμάτων και όχι μόνο, αλλά και ανέδειξε τις πολύτιμες επιγραφές του με  βάση την εφαρμογή ενός νέου προγράμματος.   

Οι λάτρεις της κλασικής μουσικής, το ίδιο βράδυ, απόλαυσαν στην αυλή του μουσείου,  έργα Beethoven, Musorgsky, Fauré και Borodin από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.

Ας πάμε λοιπόν όλοι να θαυμάσουμε τον ένδοξο αυτό πολιτισμό και να τον ανακαλέσουμε έστω για μια φορά στη μνήμη μας. Και πιστέψτε με, η αίγλη του δεν θ’ αφήσει κανένα μας ασυγκίνητο ...

Μεντζελοπούλου Μαρία

Η αναζήτηση του Χρησμού

Με μια μικρή παραπομπή στη μυθολογία, υπάρχει ένα μέρος στην Ελλάδα το οποίο αποτελούσε το κέντρο ή διαφορετικά τον «ομφαλό»  της γης. Το μέρος αυτό ήταν οι Δελφοί. Σύμφωνα με το μύθο, αυτό ήταν  το σημείο στο οποίο συναντήθηκαν οι δυο αετοί, που είχε στείλει ο Δίας, με σκοπό να βρεθεί το κέντρο του κόσμου. Οι χρησμοί του μαντείου ήταν αξιόπιστοι και γι’ αυτό κατέφθαναν εκεί επισκέπτες οι  οποίοι ήταν απλοί πολίτες μέχρι και ηγεμόνες για να συμβουλευτούν τον χρησμό, ενώ την ευγνωμοσύνη τους την εξέφραζαν με διάφορα αφιερώματα-αναθήματα. Εκφραστής του χρησμού ήταν η Πυθία ενώ η ερμηνεία του γινόταν από τους ιερείς του Απόλλωνα.

Το μαντείο των Δελφών είναι ένας από τους πιο γνωστούς και φημισμένους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας και βρίσκεται στους πρόποδες του Παρνασσού, ανάμεσα σε δυο επιβλητικούς και πελώριους βράχους . Απαρτίζεται από δύο μεγάλα τεμένη, του Απόλλωνα και της Αθηνάς αλλά και από άλλες εγκαταστάσεις .

Το κεντρικό αλλά και  το πιο σπουδαίο σημείο, είναι το ιερό του Απόλλωνα, στον οποίο και γίνονταν οι ιεροτελεστίες που είχαν σχέση με τη λατρεία. Η σπουδαιότερη από αυτές ήταν φυσικά η διαδικασία της μαντείας.

Σύμφωνα με την πλειονότητα των επισκεπτών το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι το σπουδαίο  αρχαίο θέατρο των Δελφών με την μεγάλη πνευματική και καλλιτεχνική αξία. Προσωπικά μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η Κασταλία, η ιερή κρήνη των Δελφών όπου ξεδιψούσαν αλλά και εξαγνιζόντουσαν  οι επισκέπτες πριν μπουν στο μαντείο.   

Έξω και γύρω απ τα τεμένη διατηρούνται διάσπαρτα τα ερείπια του οικισμού των Δελφών, ο οποίος οικισμός  αναπτύχθηκε κυρίως κατά την κλασική και ρωμαϊκή περίοδο. Μια ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο θα σας κάνει να «ξεσκονίσετε» από τη μνήμη σας τις γνώσεις σας για τα χρόνια της περιόδου εκείνης αλλά και τις διάφορες ιστορίες της μυθολογίας. Λοιπόν ; Έτοιμοι για να πάρετε και εσείς χρησμό; 

Τα «κρεμάμενα» μοναστήρια!

Ταξιδεύουμε λίγο μετά την Καλαμπάκα που βρίσκεται το μικρό, γραφικό και πανέμορφο χωριό Καστράκι, το οποίο εκτείνεται στη βάση δυο  γιγάντιων βράχων. Εκεί βρίσκεται ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος, τον οποίο μάλιστα, το 1989 η Unesco ενέγραψε στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ως ένα ιδιαίτερης σημασίας πολιτιστικό και φυσικό αγαθό. Αναφερόμαστε φυσικά στα Μετέωρα, τα οποία αποτελούν το δεύτερο μεγαλύτερο μοναστικό σύνολο στον ελλαδικό χώρο, μετά το Άγιον Όρος!

Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες συμπεραίνουμε ότι οι μονές των Μετεώρων ήταν στο σύνολό τους τριάντα. Από τις τριάντα αυτές μονές οι έξι λειτουργούν έως σήμερα και δέχονται πλήθος προσκυνητών. Τα έξι επισκέψιμα μοναστήρια των Μετεώρων, είναι σήμερα αναστηλωμένα και με συντηρημένο, στο μεγαλύτερο μέρος τους, τον τοιχογραφικό τους διάκοσμο. Υπάρχουν όμως και πολλά μικρότερα εγκαταλελειμμένα  αλλά καλά διατηρημένα μοναστήρια τα οποία ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να τα επισκεφτεί υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

Οι έξι μονές που λειτουργούν έως και σήμερα και κατέχουν τη πιο σημαντική θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα μνημεία των Μετεώρων είναι: Η Μονή Μεγάλου Μετεώρου, του Ρουσάνου, του Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, της Μονή Αγίας Τριάδος , του Βαρλαάμ , και τέλος η Μονή Αγίου Στεφάνου. Όλες είναι σπουδαίες και επιβλητικές, σύμφωνα όμως και με τους ασκητές, η πιο σημαντική είναι η Μονή του Μεγάλου Μετεώρου διότι είναι μία από τις παλαιότερες και η μεγαλύτερη από τις υπάρχουσες σήμερα μετεωρίτικες μονές. Ιδρύθηκε από τον Όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, πάνω στο πιο ψηλό βράχο που ονομαζόταν "Πλατύς Λίθος" και που ο ίδιος ονόμασε "Μετέωρο".

Το μοναδικό μειονέκτημα του αρχαιολογικού χώρου είναι πως οι μονές είναι κλειστές εναλλάξ μέσα στην εβδομάδα. Ακόμη , ο επισκέπτης δεν έχει τη δυνατότητα διαμονής μέσα στο μοναστικό σύνολο. Εφόσον λοιπόν κανείς δεν μπορεί να τις επισκεφτεί μέσα σε μια μέρα, είναι ευκαιρία για ένα όμορφο τετραήμερο ή πενθήμερο διαμονής στην γαλήνια και γραφική Καλαμπάκα, εκεί όπου βρίσκεται η σκιά των βράχων. Όμορφα ξενοδοχεία και υπέροχοι άνθρωποι, σας περιμένουν για να σας δείξουν τη φιλοξενία και τις παραδώσεις τους. Όσο για το φαγητό που θα σερβιριστεί στο πιάτο σας , θα είναι  παραδοσιακό και πιο σπιτικό από ποτέ, ενώ οι τιμές είναι προσεγμένες και απόλυτα συμβατές με τη δυσμενή οικονομική περίοδο. Ακόμα το σκέφτεστε; 

Θέλεις touch screen;Ώρα για μουσείο!

 Αφού κάνουμε μια βόλτα κάτω απ’ τον Λευκό Πύργο της υπέροχης Θεσσαλονίκης   και αφού γευτούμε τα παραδοσιακά τρίγωνα πανοράματος και τις ξακουστές μπουγάτσες για να πάρουμε δυνάμεις ώστε να συνεχίσουμε, φτάνουμε στο προορισμό μας. Αυτός είναι το   αρχαιολογικό μουσείο της πόλης! Ένα από τα πιο τεχνολογικά εξελιγμένα μουσεία της χώρας , μας μαρτυρά μέσα από σύγχρονα μηχανήματα τον πολιτισμό της Μακεδονίας που ξεκινά από την προϊστορία και φτάνει ως την ύστερη αρχαιότητα. Το μουσείο περιέχει ευρήματα κυρίως απ’ τη Θεσσαλονίκη αλλά και άλλων γειτονικών νομών.

Το κτήριο του μουσείου, είναι δείγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής και πρόσφατα μάλιστα αναδιοργάνωσε τις εγκαταστάσεις και την μόνιμη έκθεση των συλλογών του. Οι μόνιμες  συλλογές του είναι οι ενότητες που αφορούν :

Α)Την προϊστορική Μακεδονία

Β)Τη γένεση των πόλεων 

Γ)Τη Μακεδονία από τον 7ο αι. π.Χ. ως την ύστερη αρχαιότητα

Δ)Θεσσαλονίκη, Μακεδονίας μητρόπολις

Ε)Το χρυσό των Μακεδόνων  

Το ενδιαφέρον λοιπόν, είναι πως ο επισκέπτης , έχει την δυνατότητα να κατανοήσει τη μορφή και τη λειτουργία των αρχαίων μακεδονικών πόλεων και τάφων μέσα από τις διαδραστικές πολυμεσικές εφαρμογές σε οθόνες αφής (touch screens) αλλά και να παρακολουθήσει βιντεοπαρουσιάσεις σύγχρονων θεατρικών παραστάσεων, ενώ για πρώτη φορά δίνεται η ευκαιρία στον επισκέπτη να ακούσει μία αρχαία μελωδία μετά τη μεταγραφή των μουσικών συμβόλων!

Το μουσείο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης με τις αστικές συγκοινωνίες, με ταξί και με λεωφορεία, τα οποία μπορούν να σταθμεύσουν έξω από το μουσείο ενώ το εισιτήριό του είναι φθηνό και περιλαμβάνει επίσκεψη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού. Σίγουρα μια επίσκεψη σε αυτό και στην υπέροχη Θεσσαλονίκη θα άξιζε τον κόπο και τον χρόνο σας. Από εμένα ,και για όσους τελικά πραγματοποιήσουν το ταξίδι, καλή ξενάγηση!

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ & ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ

Βάρβαρος και πολιτισμένος. Εύκολο να διαχωρίσουμε και να ορίσουμε τις λέξεις αυτές με τη πρώτη ματιά; Νομίζετε! Είναι αυτό που λέει και η παροιμία, «τα φαινόμενα» αγαπητοί μου αναγνώστες «απατούν».  Όπως και οι έννοιες καλός-κακός, εύκολος-δύσκολος, αγαπητός-μισητός, είναι φαινομενικά αντιθετικά ζευγάρια, αν κοιτάξουμε όμως πιο βαθιά  μέσα τους  θα δούμε πως το ένα συμπληρώνει το άλλο και το περιέχει μέσα του έως ένα βαθμό.

 Υπάρχουν λοιπόν στερεότυπα τα οποία δημιουργούν κάποιες εντυπώσεις γι αυτές τις έννοιες ή για τα πράγματα γενικότερα. Το ότι η δύση είναι πιο ικανή να εκθρέψει δημοκρατικά πολιτεύματα από την ανατολή είναι ένα στερεότυπο που φέρνει την ανατολή σε μειονεκτική θέση. Και όμως η ανατολή ( Ινδία και Ιαπωνία) έχει  διατηρήσει δημοκρατικά πολιτεύματα για πάνω από μισό αιώνα, και όχι απαραίτητα κατώτερα από τα πολιτεύματα των Η.Π.Α.  Πρέπει τελικά να υπακούμε στα στερεότυπα; Πρέπει η μια άποψη να αναιρεί την άλλη; Σας βοηθάω εξηγώντας σας πως είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τους «άγριους» ή «βάρβαρους» από τους  «πολιτισμένους» γιατί σύμφωνα και με τον Ευριπίδη, ο πολιτισμός έγκειται στην ηθική συμπεριφορά του καθενός και όχι στην καταγωγή του. Αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τη βάρβαρη συμπεριφορά των Αχαιών στην άλωση της Τροίας. Επομένως το να προσπαθούμε να εκπολιτίσουμε τους «απολίτιστους» καταπατώντας και αλλοιώνοντας ουσιαστικά τον δικό τους πολιτισμό με στόχο την εξομοίωση  τους με τους υπόλοιπους υποτίθεται πολιτισμένους ή ακόμα έχοντας ως στόχο και την εκμετάλλευση τους μερικές φορές , αυτό είναι που καταλήγει να είναι βάρβαρο και βίαιο.

 Η απάντηση των ερωτημάτων αυτών βρίσκεται στη κρίση του καθενός. Ωστόσο μην βιαστείτε να απαντήσετε γιατί υπάρχουν αυτά τα στερεότυπα, τα οποία πρέπει να απομακρύνετε  για να μην προλάβουν να απαντήσουν αυτά αντί για εσάς . Ακόμα και η σκέψη σας μπορεί να ελέγχεται χωρίς να το προκαλείτε μερικές φορές από τέτοιου είδους παράγοντες. Επιβιώστε μέσα στο καθαρά δικό σας φάσμα χρωμάτων και σκέψεων. Αυτό είναι που μας κάνει καλύτερους και ξεχωριστούς !

ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΟΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ

Ήρθε λοιπόν το ΔΝΤ μαζί με την Τρόικα, και σε συνεργασία με τον Γ. Παπανδρέου, αποφασίζουν για τους Έλληνες το πώς θα διαχειρίζονται τα χρήματά τους πιο εποικοδομητικά, παίζοντάς το καλοί μας μπαμπάδες. Ε και εδώ που τα λέμε δίκιο έχουν οι άνθρωποι. Απ το να σπαταλάμε τα λεφτά  μας αγοράζοντας τα DVD της Τζούλιας Αλεξανδράτου, είναι πιο σωστό να σώσουμε τη χώρα απ την οικονομική κρίση και να ξελαφρύνουμε και τις κυβερνήσεις .Και τώρα ήρθε η στιγμή της αλήθειας . Συγνώμη μα… «δεν έχω ευρώ καρδιά μου»!   Όπως το παιδί μπαίνει τιμωρία στο δωμάτιο του απ τους γονείς  του επειδή έκανε κάποια αταξία, έτσι  και ο Έλληνας μπήκε τιμωρία σπίτι του επειδή είπε πως δεν ήθελε το ΔΝΤ! Μέσα κλεισμένοι όλοι, σα να είμαστε λαγοί κρυμμένοι στα λαγούμια μας, και αντί για το κυνηγό φοβόμαστε μην μας πετύχουν τα καινούρια μέτρα και η ακρίβεια! Ξοδεύουμε απολύτως για τα προς το ζην! Τα κέντρα διασκεδάσεως κλείνουν, τα σπίτια ανοίγουν, περισσότερες συναθροίσεις και συγκεντρώσεις όπως τον παλιό καλό καιρό της φτώχιας και της πενίας. Εντάξει, όπως και να το κάνουμε, επειδή πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα απ τη θετική τους πλευρά, όλος αυτός ο χαμός μας έφερε όλο και πιο κοντά. Πεινασμένοι και μη, ενωθήκαμε και γίναμε ένα. Γιατί αν και  από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες ,άλλοι του δημοσίου και άλλοι του ιδιωτικού, (εκεί παίζεται πλέον το παιχνίδι διαχωρισμού των ομάδων) ,όλοι θα καταλήξουμε ενωμένοι και συσπειρωμένοι να φωνάζουμε στους δρόμους και να κάνουμε απεργίες για να αλλάξουν τα νέα και «προοδευτικά» νομοσχέδια τα οποία σύμφωνα με το ευαγγέλιο-μνημόνιο θα μας βοηθήσουν να βγούμε απ την οικονομική κρίση! Οι γιατροί, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι τα πιο πρόσφατα παραδείγματα που απεργούν για τους  παραπάνω λόγους. Οι μετανάστες κάνουν κατάληψη στη νομική σχολή Αθηνών, τα πανεπιστήμια έχουν καταλήξει μαντριά πολιτικών διαφορών που όλο χάνουν την ελευθερία τους και τον αυτοσκοπός τους. Οι μισθοί μειώνονται, ο δημόσιος τομέας αρχίζει να ανακατασκευάζεται υπό το γερμανικό πρότυπο και οι λύσεις που όλο ακούμε και αναμένονται δεν έρχονται ποτέ! Ας μην μαυρίσω άλλο την καρδιά σας όμως. Ας  μην καταντήσει και το γέλιο είδος πολυτελείας μέσα σε όλη αυτή την κρίση, διότι αν χάσουμε και αυτό δεν μας μένει τίποτα άλλο παρά η μετανάστευση. Έλληνες φεύγουν απ την Αίγυπτο και έρχονται πάλι πίσω στην Ελλάδα και άλλοι που μένουν ήδη εδώ, ειδικά οι νέοι, σκέφτονται το μέλλον τους σε μια άλλη χώρα. Και όχι δεν είναι αυτή η λύση. Γι αυτό ας συνεχίσουμε να παλεύουμε έστω και δίχως να έχουμε ευρώ στη τσέπη, γιατί μόνο τότε θα έχουμε και το δικαίωμα να ελπίζουμε στην απόκτηση αυτών που διεκδικούμε και στην εξασφάλιση μιας καλύτερης ποιότητας ζωής από κάθε άποψη.